ترامواهای قدیمی تورنتو از خط خارج می‌شود

ترامواهای قدیمی مترو تورنتو از تاریخ روز یکشنبه ۲۹ دسامبر ۲۰۱۹ از سرویس خدمات عمومی حمل و نقل تورنتو خارج می‌شود.

تورنتو با چند چیز مشهور است: برج سی اِن، تالار مشاهیر هاکی، غذای خوب از سراسر دنیا و تراموا‌های شهری تاریخی خود.

اما تا دو روز دیگر یعنی پایان سال ۲۰۱۹، این اتوبوس‌های برقی ( تراموا) بازنشسته شده و با ترامواهای جدید و شیک جایگزین خواهند شد.

پیش از اینکه تراموای شهری تورنتو در سال‌های ۱۹۲۰ میلادی با نیروی الکتریسیته کار کند، ارابه‌های اصلی خیابانی در قرن نوزدهم تورنتو، توسط اسب‌ها به حرکت در می‌آمدند.

سیستم تراموای قدیمی بلند، باریک و قرمز و سفید تورنتو که با نام رسمی ( وسایل نقلیه ریلی سبک کانادا) شناخته می‌شود، در اواخر دهه هفتاد میلادی راه‌اندازی شد.

برای سوار شدن بر این ترامواها، مسافران باید از سه پله بزرگ بالا بروند. برای پیاده شدن در ایستگاه مورد نظر نیز، باید سیم زرد رنگی که به پنجره تراموا محکم شده و در طول تراموا کشیده شده است را بکشند تا راننده در ایستگاه توقف کند.

تورنتو به همراه شهر سان فرانسیسکو در کالیفرنیا از معدود شهرهای آمریکای شمالی هستند که همچنان از شبکه تراموای شهری استفاده می‌کنند. سالانه به طور میانگین  ۶۵ میلیون مسافر از سیستم تراموای تورنتو استفاده می‌کنند.

تراموای شهری زمانی از اصلی ترین شیوه‌های حمل و نقل عمومی در شهرهای آمریکای شمالی بود، اما پس از پایان جنگ دوم جهانی، اتومبیل‌ها و اتوبوس‌ها جای آنها را گرفتند و صدها کیلومتر از ریل‌های این ترامواها از سطح خیابان‌ها برداشته شد.

پس از سال‌ها بحث و گفتگو در شهرداری تورنتو و تحت فشار فعالان شهری، شهر تورنتو در سال ۱۹۷۲ تصمیم گرفت تا شبکه تراموا را راه‌ اندازی کند، که در حال حاضر دارای ۱۱ خط می‌باشد که سراسر مرکز تورنتو را پوشش می‌دهد.

از ترامواهای شهری قدیمی تورنتو هم اکنون قدردانی می‌شود و به عنوان نمادی از شهر تورنتو از آنها یاد می‌کنند، تصویر آنها بر روی تی شرت‌ها و پوسترهای زیادی در فروشگاه‌های فروش وسایل یادگاری و سوغاتی و قفسه‌ فروشگاه‌های اسباب بازی فروشی دیده می‌شود.

روز یکشنبه ۲۹ دسامبر ۲۰۱۹، آخرین روز فعالیت ترامواهای قدیمی تورنتو است و این ترامواهای قدیمی مدتی است که با ترامواهای جدید ساخت کمپانی بُمباردیِر جایگزین شده‌اند.

در سال ۲۰۰۹، کمپانی بمباردیر که مقر اصلی آن در شهر مونترال کانادا است، قراردادی به ارزش یک میلیارد دلار کانادایی برابر با ۷۵۰ میلیون دلار آمریکایی برای ساخت ۲۰۴  ترن خیابانی را از شهرداری تورنتو به دست آورد.

پس از چندین بار تاخیر در تحویل این ترن‌ها، کمپانی بمباردیر به تولید این ترن‌های خیابانی سرعت بخشید و قول داد تا پایان سال جاری میلادی تمام ترن‌های سفارشی را تحویل دهد.

به گفته اسکات هاسکیل، مدیر پروژه توسعه تراموای شهری تورنتو در کمیسیون حمل و نقل شهرداری : «ترامواهای قدیمی که در حال فرسودگی بودند و با نیازهای افراد دارای ناتوانی جسمی سازگار نبودند، به پایان عمر طبیعی خود نزدیک شده بودند.»

ترن‌های خیابانی جدید با ظاهری زیبا و طراحی جالب خود، همانند نمونه‌های جدیدی از مدل‌های شرکت بمباردیر هستند که پیش از این در شهرهای برلین آلمان و بروکسل بلژیک به کار گرفته شده بودند که بدون پله بوده و ارتفاع کف آنها نیز بسیار پایین است و استفاده از آنها برای مسافران را آسان می‌کند.

طبق اعلام آقای هاسکیل، این ترن‌های جدید در مقایسه با مدل‌های قدیمی، از طول و پهنای بیشتری برخوردار هستند و مسافر بیشتری را در خود جای می‌دهند.

اسکات هاسکیل گفته است که شهر تورنتو در دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ میلادی در بخش سیستم حمل و نقل عمومی سرمایه گذاری کافی را انجام نداده بود، اما اکنون با کمک دولت استان انتاریو و دولت فدرال قصد دارد تا جبران گذشته را بنماید.

بنا بر اعلام کمیسیون حمل و نقل شهرداری تورنتو، بیشتر ترن‌های خیابانی قدیمی به مراکز اسقاط وسایل نقلیه فرستاده خواهند شد. تعدادی از آنها به موزه‌های حمل و نقل همانند موزه راه‌آهن ایلینوی در نزدیکی شیکاگو در آمریکا فرستاده خواهند شد و تعدادی دیگر نیز برای استفاده در مهمانی‌ها و جشن‌های عروسی مورد استفاده قرار خواهند گرفت.