تصویری آشنا از اتلاف آب در تورنتو
حتما تا کنون استفاده از آب به جای جارو را در شهرهای ایرانِ کم‌آب دیده‌اید. فردی با یک شلنگ در پیاده‌رو یا خیابان آشغال‌ها و زباله‌ها را با آب به سویی هدایت می‌کند و ده‌ها یا شاید صدها لیتر آب تصفیه شده را به هدر می‌دهد. دیدن این منظره در ایران گرچه عادی اما بسیار ناخوشایند است: سرزمینی که به دلیل بی‌آبی در آستانه نابودی قرار دارد.
دیدن چنین منظره ناخوشایندی اگر در ایران تعجب‌برانگیز نیست، در کانادا و آن هم در شهر تورنتو نشان می‌دهد که آموزشگران و فعالان محیط‌زیست چه راه درازی در پیش دارند تا اهمیت آب، آن هم آب تصفیه شده شهری، را در دل و جان شهروندان این سرزمین نهادینه کنند.
سام خسروی فرد: روزنامه‌نگار و پژوهشکر محیط زیست
رادیکالیسم، عشق و جنسیت
کتاب «رادیکالیسم، عشق و جنسیت» در باره زندگی عاطفی چهار تن از زنان نویسنده و فعال نامدار و تأثیرگذار تاریخ معاصر جهان است. النور مارکس، رزا لوگزامبورگ، اِما گلدمن و هانا آرنت، چهار زنی هستند که هایده مغیثی زندگی عاطفی و شخصی آنها را بررسی و مورد توجه قرار داده است.
پس از نزدیک به ۲۰۰ سال، یک زن رئیس دانشگاه تورنتو شد
شورای حاکم دانشگاه تورنتو روز چهارشنبه ملانی وودین، استاد رشته زیست شناسی سلولی و سیستم‌ها و رئیس کنونی دانشکده هنر و علم دانشگاه تورنتو را با حداکثر آرا برای ۵ سال به ریاست این دانشگاه منصوب کرد.
لیست طلایی حقوق‌بگیران دولتی انتاریو منتشر شد
کنت هارتویک، رئیس و مدیر عامل شرکت تولید برق انتاریو، دوباره با حقوقی کمی بیش از ۲ میلیون دلار در صدر این لیست قرار گرفته است.
منع ورود شهروندان کانادایی متولد ایران و افغانستان به خاک آمریکا
به گزارش روزنامه گلوب اند میل، چند تن از وکلا و مشاورین مهاجرت گفته‌اند در پی سخت‌گیری‌های دولت ترامپ در باره افراد خارجی گروهی از شهروندان کانادایی متولد ایران و افغانستان پس از روبرو شدن با سوالات سخت در مرز، از ورود به ایالات متحده محروم شده‌اند.
آیا پی‌یر پوالیور حزب محافظه‌کار را به سوی «نابودی» می‌برد؟
نتایج یک نظرسنجی داخلی که برای حزب محافظه‌کاران پیشرو، به رهبری داگ فورد انجام شده نشان می‌دهد که حزب لیبرال به رهبری مارک کارنی، با اختلاف دو رقمی از محافظه‌کاران فدرال به رهبری پی‌یر پوالیور، در استان انتاریو پیش هستند.
سناریوهای احتمالی برای ایران در آینده نزدیک
پس از انتخابات اخیر آمریکا و وضعیت اسفبار اقتصادی در ایران، بار دیگر تقریباً همه‌ی ایرانیان امیدوار شده‌اند که بحران داخلی و خارجی جمهوری اسلامی آخرین بحران است. آیا اینگونه است؟
چه سناریوهای احتمالی در کوتاه مدت در انتظار ایران است؟