جرقه‌های امید، از انتهای سرزمین ایران

محمد تاج‌دولتی

نگاه به سرزمین مادری، ایران، از دریچه خبرهای روز، نگاه امیدوارکننده‌ای نیست. فضا پُر از ناامیدی و یأس نسبت به فردا و فرداهای دورتر است. بسیاری از پیام‌های امیدوارکننده، از درون و بیرون نیز بیشتر حباب‌های فریبنده است و کمتر نشانی از واقع‌بینی دارد.

اما در این دوران پُر از ابهام و نگرانی، شنیدن برخی حرف‌ها، آن‌هم از زبان شیرین و صادقانه کودکان و نوجوانان ایران زمین، جرقه‌های امید به فرداهای خوب و روشن را در دل و ذهن آدم روشن می‌کند.

هنگامی که دخترک نوجوانی، اهل یکی از دورافتاده‌ترین روستاهای استان همیشه محروم سیستان و بلوچستان صادقانه می‌گوید:«خانم‌ها باید درس بخوانند. دکتر، پرستار و معلم بشوند. برای خودشان پول دربیاورند و دوست دارم پول دربیاورم و جهان‌مان را بیشتر و بهتر بشناسم».

و هنگامی که دختر نوجوان دیگری در سخنانش خطاب به گروهی میهمان از راه دور، و دورتر، از آنسوی جهان، می‌گوید:« شما فردای روشنی برای ما آرزو دارید. شما آسمان را برای ما آبی‌تر، جنگل‌ها را سبزتر و پاکی را سفیدتر می‌خواهید»؛ و ادمه می‌دهد: «ما برق چشمان‌تان را از شادی کودکانه خود در مدرسه دیده‌ایم و اگر بپرسند از مدرسه‌ ساز و مسجد ساز و بیمارستان ساز، کدامیک را بیشتر دوست دارید؟ خواهیم گفت مدرسه ساز را، چرا که علم را برای بندگی خدا و برای نجات انسانی، در مدرسه می‌توان آموخت»، آنوقت باور می‌کنی جرقه‌های امید برای فرداهایی روشن در دل و جان فرزندان سرزمین ایران جا خوش کرده است.

ویدیوی همراه این متن را ببینید. گزارش مربوط است به مراسم افتتاح یک دبیرستان دخترانه شش کلاسه، در روستای «گزمنزل»، در یکی از دورافتاده‌ترین مناطق استان سیستان و بلوچستان. مدرسه‌ای که با همت گروهی فعال اجتماعی و سخاوت و همیاری گروهی دیگر از اعضای جامعه ایرانی- کانادایی بنا شده است.

انجمن حامی، یک نهاد غیرانتفاعی خیریه در ایران است که تاکنون ۲۴ مدرسه در نقاط دورافتاده و محروم ایران، با استفاده از کمک‌های مردمی، بنا کرده است.

گروهی از ایرانیانِ کانادایی از چند ماه پیش یک نهاد مستقل از نظر مالی و حقوقی، با عنوان «حامی کانادا» تأسیس کرده‌اند و با برگزاری برنامه‌های کنسرت و گردهمایی‌های گاه به گاه، برای ایجاد مدرسه و کمک به دانش‌آموزان در نقاط دورافتاده و محروم، با همکاری انجمن حامی در ایران، کمک مالی جمع‌آوری می‌کنند.

بر کسی پوشیده نیست که استان سیستان و بلوچستان، دست‌کم در تاریخ صد ساله اخیر ایران، محروم‌ترین منطقه جغرافیایی ایران، چه به لحاظ منابع طبیعی مانند آب و معادن زیرزمینی، و چه به لحاظ توجه از طرف دولت‌ها بوده است.

یکی از کمبودهای اساسی مناطق دورافتاده ایران امکانات و فضاهای آموزشی در سطوح ابتدایی و متوسطه بوده و هست.

بعنوان نمونه، روستای «گزمنزل»، در جنوب شرقی استان سیستان بلوچستان، سال‌ها از داشتن دبیرستان دخترانه محروم بوده است. وجود سنت‌های فرهنگی ریشه‌دار در میان خانواده‌ها و نیز دور بودن مدارس دوره متوسطه از روستای «گزمنزل»، بسیاری از دختران دانش‌آموز را از ادامه تحصیل محروم کرده بود.

با توجه به این شرایط، انجمن حامی کانادا، از چند ماه پیش پروژه ایجاد یک دبیرستان دخترانه شش کلاسه، در روستای گزمنزل، در  منطقه جنوب شرقی استان سیستان و بلوچستان را آغاز کرده بود.

حدود دوهفته پیش عملیات ساختمانی دبیرستان دخترانه مِهر، در روستای گزمنزل به پایان رسید و بهره‌برداری از آن آغاز شد.

دختران روستای «گزمنزل» که پس از پایان تحصیل در دوره ابتدایی، به دلیل دوری راه، از امکان ادامه تحصیل در دبیرستان محروم بوده‌اند، حالا با پایان یافتن مراحل ساختمان دبیرستان مهر می‌توانند وارد دبیرستان شده و به تحصیل خود ادامه دهند.

و این همه بدون همت اعضای انجمن «حامی کانادا» و همیاری گروهی از اهداء‌کنندگان مالی ایرانی-کانادایی  میسر نبوده است.

روز یکشنبه ۲۵ نوامبر، یک کنسرت همیاری با عنوان آوای مِهر، از طرف انجمن«حامی کانادا»، با شرکت سه گروه کُر ایرانی-کانادایی، در مرکز هنرهای نمایشی شهر تورنتو برگزار می‌شود.

شرکت در این کنسرت و یا همیاری مالی با انجمن حامی کانادا، می‌تواند شادی‌های واقعی و ملموس را برای کودکان و نوجوانان نقاط محروم سرزمین مادری به ارمغان ببرد.