ساعت‌ها را عقب بکشید و یک ساعت بیشتر بخوابید
در ساعت ۲ بامداد یکشنبه ۵ نوامبر، در بیشتر نقاط کانادا ساعت و زمان تابستانی تمام می‌شود و با عقب کشیدن ساعت‌ها، ظاهراً یک ساعت بیشتر می‌توان خوابید.
اما در اصل ۶۰ دقیقه بدست آمده، همان زمانی است که در آغاز فصل بهار با جلو کشیدن ساعت‌ها از دست داده بودیم.
سال‌هاست که دو بار در سال، در دومین یکشنبه ماه مارس و نخستین یکشنبه ماه نوامبر، در زمان جلو بردن و عقب کشیدن ساعت‌ها، بحث ضروری و یا بیهوده بودن این کار طرح می‌شود.
مهمترین توجیه و دلیل طرفداران تغییر ساعت تابستانی و زمستانی صرفه‌جویی در مصرف انرژی(برق و سوخت و غیره) عنوان می‌شود. مخالفان اما دلایل بیشتری ارائه می‌کنند. علاوه بر بیهوده دانستن این کار در صرفه جویی انرژی، به‌هم ریختن ریتم طبیعی زندگی انسان‌ها و حیوانات و آسیب‌های احتمالی که برای تنظیم زمان تغییر یافته با ریتم قبلی ممکن است وارد شود، از جمله دلایل ارائه شده است.
به هرحال موافقان و مخالفان باید ساعت‌های خود را در فاصله آخرین ساعات پایانی روز شنبه و نخستین ساعات روز یکشنبه تغییر دهند تا روند عادی کار و زندگی آنها مختل نشود.
دو بار تغییر ساعت در سال در آمریکای شمالی از سال‌های ۱۹۶۰ آغاز شده و به نظر می‌رسد هنوز چالش‌های زیادی برای پذیرش همگانی این کار وجود دارد.
تغییر ساعت برای ساعت‌های شخصی، در منازل و محل کار باید دستی انجام شود، اما تلفن‌های همراه و کامپیوترها و تلویزیون‌های جدید اتوماتیک ساعت‌هایشان تغییر خواهد کرد.
تغییر ۲ بار در سالِ زمان ساعت‌ها، فرصت مناسبی برای تعویض باطری‌های دستگاه‌های اعلام خطر دود و آتش سوزی و گاز کربنیک در منازل است.
همچنین می‌توان از فرصت تغییر ساعت، که هر شش ماه یکبار پیش می‌آید استفاده کرد و تشک‌های خواب را پشت و رو و سر و ته کرد تا اثر وزن بدن در همه قسمت‌های تشک بطور یکسان باشد و در نتیجه طول عمر و زمان استفاده از تشک‌ها بیشتر شود.
آیا می‌دانید؟
– استان در ساسکچوان و بخشی از استان بریتیش کلمبیا، ساعت‌ها مانند بقیه نقاط کانادا هرگز تغییر نمی‌کند و در همه سال ساعت و زمان عادی را حفظ می‌کنند.
– در کانادا در هر لحظه شش زمان مختلف وجود دارد که بیشترین اختلاف آنها ۴ ساعت و ۳۰ دقیقه است.
– تقریباً ۷۰ کشور در سال ۲ بار ساعت‌های خود را تغییر می‌دهند و عقب و جلو می‌کنند.
– در پائیز کشورهای اتحادیه اروپا یک هفته زودتر از آمریکای شمالی ساعت‌ها را عقب می‌کشند و در بهار، دو هفته بعد از آمریکای شمالی ساعت‌ها را جلو می‌برند.
پیاده‌روهای تورنتو سالی ده روز به خیال می‌رسند
در نهایت، فستیوال تورنتو امسال میزبان چندین فیلم از کارگردانان ایرانی بود، از جمله فیلم دانه‌ی انجیر معابد به کارگردانی محمد رسول‌اف و هفت روز ساخته علی صمدی احدی. همچنین فیلم هر کجا، هر زمان از میلاد تنگشیر و وقت بلوغ سهراب شهید ثالث در بخش سینمای کلاسیک به نمایش درآمد.
تلاش جمهوری اسلامی برای ترور ایروین کاتلر، وزیر پیشین دادگستری کانادا
در پی افشا شدن طرح توطئه ترور ایروین کاتلر وزیر اسبق دادگستری کانادا، نمایندگان پارلمان فدرال این کشور با رأی قاطع این توطئه که گفته می‌شود از سوی جمهوری اسلامی تهیه شده بود را محکوم کردند.
گروه متحد زنان ایرانی و افغان در کانادا چه می‌کنند؟
گروه متحد زنان ایرانی و افغان در کانادا چه می‌کنند؟
از چند ماه پیش گروهی از زنان ایرانی و افغانستانی مقیم کانادا با تشکیل «گروه متحد زنان ایرانی و افغان» تلاش می‌کنند با تماس و دیدار با قانونگذاران کانادایی، موضوع آپارتاید جنسیتی در ایران و افغانستان را بعنوان یکی از جرایم «جنایت علیه بشریت» در قوانین کانادا به ثبت برسانند.
در ماه مارس ۲۰۲۴ بیش از ۵۰ تن از زنان افغان همراه با چند تن از زنان فعال جامعه ایرانی-کانادایی در کنفرانس یک روزه‌ای در محل پارلمان کانادا، دیدارهای متعددی با نمایندگان پارلمان و سناتورهای کانادایی و سیاستگذاران داشتند و جنبه‌های گوناگون وضعیت ناگوار تبعیض و محدودیت‌هایی که به زنان ایرانی و افغان تحمیل می‌شود را تشریح کردند.
روز چهارم نوامبر ۲۰۲۴ نهاد غیرانتفاعی «گروه متحد زنان ایرانی و افغان» با همکاری «بنیاد فهیم دشتی» کنفرانس دیگری در محل پارلمان کانادا برگزار کردند و بار دیگر در دیدار با گروهی از نمایندگان پارلمان و سناتورهای کانادایی و نیز باب ری، سفیر کانادا در سازمان ملل متحد در باره سانسورهای رسانه‌ای و آپارتاید جنسیتی در ایران و افغانستان گفتگو کردند.
#بهار_بهزادی، فعال اجتماعی در امور زنان و عضو هیئت مدیره «گروه متحد زنان ایرانی و افغان»، در گفتگو با #پرژن_میرور از فعالیت‌های این نهاد و همکاری‌های مشترک زنان ایرانی و افغان در کانادا می‌گوید.
روز یادبود
روز یادبود
مردم کانادا در یازدهمین ساعت از یازدهمین روز از یازدهمین ماه (ساعت یازده روز یازدهم نوامبر) با نصب گل شقایق روی سینه، یاد و خاطره چند هزار سرباز کانادایی که درجنگ‌های مختلف کشته‌شده‌اند را گرامی می‌دارند.
این همان روز و ساعتی است که جنگ جهانی اول در روز ۱۱ نوامبر ۱۹۱۸ به پایان رسید.
دولت کانادا در سال ۱۹۲۸، بعد از پیگیری‌های زیادی که جانبازان و بازماندگان جنگ‌های جهانی انجام دادند، روز یازده نوامبر را با عنوان «روز یادبود» در تقویم ثبت کرد.
مجموعا نزدیک به ۶۲۰ هزار کانادایی در جنگ جهانی اول حضور پیدا کردند که از این تعداد در حدود ۶۰ هزار نفر زن و مرد در جریان مستقیم مبارزات جنگی کشته شدند و ۱۷۰ هزار سرباز هم با جراحت و معلولیت جنگی به کشور بازگشتند.