چرا کودکان کانادایی در بازداشتگاه اداره مهاجرات تورنتو زندانی می‌شوند؟

از سال  ۲۰۱۱  تاکنون٬ بیش از ۲۰۰ کودک٬ که شهروند کانادا بوده‌اند٬ در بازداشتگاه مهاجران تورنتو زندانی شده‌اند. علاوه بر این تعداد٬ صدها کودک مهاجر نیز٬ تنها و یا با والدین خود٬ هرسال در این بازداشتگاه زندانی می‌شوند.

به گزارش رادیو کانادا٬ بر اساس نتایج پژوهشی که در مرکز بین‌المللی حقوق بشر دانشگاه تورنتو انجام شده٬ از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵ هرسال ۴۸ کودک کانادایی در زندانی با دیوار و سیم‌ خاردار٬ در بازداشت بوده‌اند. این کودکان که در خاک کانادا به دنیا آمده٬ و در نتیجه شهروند کانادا هستند٬ همراه با والدین خود که اغلب متقاضی پناهندگی بوده‌اند٬ زندانی شده‌اند.

خانم Audrey Macklin استاد مرکز بین‌المللی تحقیقات در مورد حقوق بشر گفته است: “بازداشتگاه مهاجران تورنتو و منطقه لاوال در استان کبک٬ شرایط یک زندان را دارند و برای نگهداری از کودکان ساخته نشده‌اند. کودکان در این بازداشتگاه‌ها از چند ماه تا چند سال می‌توانند زندانی شوند.”

براساس این گزارش٬ کودکان زندانی اغلب در سنین پایین هستند. بیش از ۶۰ درصد کودکان زندانی در تورنتو زیر سه سال هستند و نزدیک به ۲۴ درصد٬ سه تا پنج سال و ۱۰ درصد شش تا هشت ساله بوده‌اند.

آژانس خدمات مرزی کانادا تازه واردان متقاضی پناهندگی را به دلیل فرارنکردن آنها و یا خطری که ممکن است برای امنیت عمومی ایجاد کنند و یا به دلیل تایید نشدن هویت‌شان بازداشت می‌کند.

وضعیت روحی- روانی وخیم کودکان زندانی

در این گزارش تاکید شده است بازداشتگاه‌های اداره مهاجرت کاملا شبیه به زندان‌هایی با امنیت متوسط و دارای حداقل امکانات رفاهی است.

خانم Rachel Kronick روانپزشک کودکان٬ در بیمارستان یهودیان مونترآل و استاد دانشگاه مک‌گیل٬ که در این تحقیق مشارکت داشته گفته است:”کودکان زندانی هر روز فقط ۳۰ دقیقه در حیاط‌های کوچک بازی می‌کنند و هنگام خروج و ورود بازرسی بدنی می‌شوند. پنجره‌های زندان بسته است و اغلب هیج کاری جز تماشای تلویزیون ندارند و به مدرسه هم نمی‌روند.”

این روانپزشک تاکید کرده است که نشانه‌های سکوت و پسرفت٬ اضطراب و ترس و افسردگی نزد برخی از کودکان زندانی مشاهده شده و بازداشت کودکان در چنین شرایطی٬ حتا اگر برای مدت کوتاهی باشد٬ نتایج بسیار وخیم برای آنها خواهد داشت.

به نظر Audrey Macklin همکار دیگر این تحقیق٬ در کشورهایی مانند سوئد و بلژیک خانواده‌های متقاضی پناهندگی در مکان‌های آزاد٬ اما تحت نظر٬ زندگی می‌کنند و ۹۰ درصد آنها در موعد رسیدگی به پرونده‌های پناهندگی‌شان در دادگاه حاضر می‌شوند و هرگز ناپدید نخواهند شد.