جاستین ترودو: کلیسای کاتولیک باید مسئولیت مرگ ۲۱۵ کودک بومی کانادایی را بپذیرد
یک هفته پس از کشف بقایای اجساد ۲۱۵ کودک از اعضای خانواده‌های بومیان کانادا در منطقه کملوپس، در استان بریتیش کلمبیا، جاستین ترودو، نخست وزیر کانادا از مقامات کلیسای کاتولیک خواسته است مسئولیت خود در این فاجعه را بپذیرد و به خطاهای خود در اداره مدارس شبانه‌روزی کودکان بومی کانادا اعتراف کند.
نخست وزیر کانادا امکان انجام اقدامات جدی، از جمله تعقیب قانونی برای وادار کردن کلیسا جهت تهیه و ارائه مدارک درخواست شده توسط خانواده‌های قربانیان را منتفی ندانسته است.
جاستین ترودو گفته است شخصا چند سال پیش از پاپ فرانسوا، رهبر کاتولیک‌های جهان خواسته بود برای درمان اثرات این فاجعه روی مردم و نیز پذیرفتن نقش کلیسا در وقوع این فاجعه کمک کند.
در همین حال روزان کازیمیر، رهبر بومیان «تکملوپس» اعلام کرد «باید کلیسای کاتولیک که هرگز ابراز پشیمانی نکرده و پوزش نخواسته را مسئول دانست.»
روزان کازیمیر همچنین تأکید کرده است اعضای هیئت مذهبی «اوبلاتس ماری ایماکوله»، که اداره مدارس شبانه‌روزی بومیان در منطقه کملوپس را تا سال ۱۹۶۹ بعهده داشته‌اند هرگز اجازه دسترسی به آرشیوها را نداده بودند.
متخصصان حقوق انسانی در سازمان ملل متحد روز جمعه ۴ ژوئن با تأکید از مقامات دولتی کانادا و واتیکان خواسته بودند تحقیقات سریع و گسترده و کاملی را برای جستجو در گورهای گمنام انجام دهند.
در اطلاعیه منتشر شده از طرف متخصصان حقوق انسانی سازمان ملل آمده است دستگاه قضایی باید تحقیقات جنایی در باره مرگ‌های مشکوک و همه اتهامات شکنجه و آزارهای جنسی در این زمینه را انجام دهد و مجرمان و افرادی که این فجایع را پنهان کرده و هنوز زنده هستند را شناسایی و تحت تعقیب قرار دهد.
این گروه از کلیسای کاتولیک نیز خواسته‌اند نه فقط خودشان تحقیقات در این زمینه را انجام دهند و نتیجه را به اطلاع عموم برسانند بلکه امکان دسترسی کامل به همه آرشیوهای مدارس شبانه روزی را فراهم کنند.
از سوی دیگر دونالد بولن، اسقف اعظم رجینا، از نقش کلیسای تحت مدیریت او در اداره مدارس شبانه‌روزی پوزش خواسته است. اسقف بولن پذیرفته است که مدارس شبانه‌روزی تلاش می‌کردند فرهنگ، معنویت و سنت‌های بومیان را حذف کنند. وی گفته است پوزش‌خواهی کافی نیست اما حرکتی تازه برای کلیسای کاتولیک خواهد بود.
بزرگداشت رخشان بنی اعتماد در تورنتو
رخشان بنی اعتماد یکی از سینماگران برجسته تاریخ سینمای ایران است.
چهارشنبه ۲۶ مارس ۲۰۲۵ گروه هنری موج نو با همکاری پژوهشکده ایرانشناسی الهه امیدیار میرجلالی در دانشگاه تورنتو، مراسم بزرگداشت بانوی درخشان سینمای ایران را برگزار کرد.
کاهش شدید بازارهای سهام پس از اعلام تعرفه‌های جدید ترامپ
در دوازدهمین روز کمپین انتخاباتی، کانادا به تعرفه‌های گمرکی اعلام شده توسط ایالات متحده پاسخ داد و تعرفه‌های ۲۵ درصدی برای تمام وسایل نقلیه وارداتی از ایالات متحده که مطابق با توافقنامه تجاری کانادا، ایالات متحده و مکزیک نیستند، وضع کرد.
جنگ اقتصادی ترامپ علیه جهان
دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، روز چهارشنبه با «اعلام استقلال اقتصادی» ایالات متحده، بزرگترین جنگ اقتصادی آمریکا علیه ۱۸۵ کشور جهان را با تعیین تعرفه‌های گمرکی ۱۰ تا ۵۰ درصد آغاز کرد.
رادیکالیسم، عشق و جنسیت
کتاب «رادیکالیسم، عشق و جنسیت» در باره زندگی عاطفی چهار تن از زنان نویسنده و فعال نامدار و تأثیرگذار تاریخ معاصر جهان است. النور مارکس، رزا لوگزامبورگ، اِما گلدمن و هانا آرنت، چهار زنی هستند که هایده مغیثی زندگی عاطفی و شخصی آنها را بررسی و مورد توجه قرار داده است.
پس از نزدیک به ۲۰۰ سال، یک زن رئیس دانشگاه تورنتو شد
شورای حاکم دانشگاه تورنتو روز چهارشنبه ملانی وودین، استاد رشته زیست شناسی سلولی و سیستمها و رئیس کنونی دانشکده هنر و علم دانشگاه تورنتو را با حداکثر آرا برای ۵ سال به ریاست این دانشگاه منصوب کرد.
لیست طلایی حقوق‌بگیران دولتی انتاریو منتشر شد
کنت هارتویک، رئیس و مدیر عامل شرکت تولید برق انتاریو، دوباره با حقوقی کمی بیش از ۲ میلیون دلار در صدر این لیست قرار گرفته است.
منع ورود شهروندان کانادایی متولد ایران و افغانستان به خاک آمریکا
به گزارش روزنامه گلوب اند میل، چند تن از وکلا و مشاورین مهاجرت گفته‌اند در پی سخت‌گیری‌های دولت ترامپ در باره افراد خارجی گروهی از شهروندان کانادایی متولد ایران و افغانستان پس از روبرو شدن با سوالات سخت در مرز، از ورود به ایالات متحده محروم شده‌اند.
آیا پی‌یر پوالیور حزب محافظه‌کار را به سوی «نابودی» می‌برد؟
نتایج یک نظرسنجی داخلی که برای حزب محافظه‌کاران پیشرو، به رهبری داگ فورد انجام شده نشان می‌دهد که حزب لیبرال به رهبری مارک کارنی، با اختلاف دو رقمی از محافظه‌کاران فدرال به رهبری پی‌یر پوالیور، در استان انتاریو پیش هستند.
سناریوهای احتمالی برای ایران در آینده نزدیک
پس از انتخابات اخیر آمریکا و وضعیت اسفبار اقتصادی در ایران، بار دیگر تقریباً همه‌ی ایرانیان امیدوار شده‌اند که بحران داخلی و خارجی جمهوری اسلامی آخرین بحران است. آیا اینگونه است؟
چه سناریوهای احتمالی در کوتاه مدت در انتظار ایران است؟
