جشنواره تیرگان، هویت و کارنامه دیاسپورای ایرانیست
به گواه تاریخ، گستره فرهنگ و هنر ایرانی، در بیشتر دورانها، محدود به جغرافیای سیاسی کشور ایران نبوده و تأثیر و نفوذ آن تا مرزهایی بسیار دور ادامه داشته است. تا جاییکه هنوز هم نشانههای آن قابل رویت است.
اگر هم در دورانی از تاریخ، به دلیل شرایط سیاسی اجتماعی داخلی ایران، ارتباطهای فرهنگی هنری ایرانیان با ملتهای دیگر دچار رخوت و کندی و یا توقف میشده است، ایرانیان پراکنده در سرزمینهای دیگر، سفیران فرهنگ و هنر ایران، با دیگر نقاط جهان بودهاند.
حال، در دوران تازه مهاجرت و کوچ خواسته و ناخواسته صدها هزار ایرانی، در چهار دهه اخیر، به بسیاری از کشورهای جهان، پرسشی که جا دارد پاسخی برای آن جست این است که دیاسپورای ایرانی چه نقش و وظیفهای برای معرفی و اعتلای فرهنگ و هنر ایرانی به دیگر مردمان جهان دارند؟
ایرانیان و ایرانی تبارهای پراکنده در جهان چه کردهاند؟ چه میکنند؟ و چهها باید انجام دهند تا جلوههای زیبای فرهنگ و هنر ایرانی، معرف و بازتاب سیمای واقعی آنان و دیگر هموطنانشان در درون و بیرون از ایران باشد؟
رویدادی که از سال 2006 تاکنون (هر دوسال یکبار)، با نام جشنواره فرهنگی ـ هنری «تیرگان»، و از نوروزی که گذشت، با جشنواره «نوروزگان»، در شهر تورنتو در جریان است، به روشنی پاسخی است به پرسشهای فوق.
پایداری برگزاری جشنواره تیرگان و گستردگی برنامههای متنوعی که پوشش دهنده بسیاری از رشتههای هنری و فرهنگی است؛ حضور چشمگیر هنرمندان جوان و با ذوق ایرانی و ایرانی تبار، که یا زاده ایرانند و یا فرصت دیدار و حضور در ایران را نداشتهاند، اما شیفته پیشینه و محتوای فرهنگ و هنر زادگاه پدران و مادران خویشاند؛ حضور چهرههای برجسته فرهنگی و هنری ایرانی که از کشورهای گوناگون به جشنواره میآیند؛ ارائه برنامهها در مکانها و فضاهایی که دسترسی و حضور بسیاری از غیر ایرانیان را به آسودگی میسر میکند؛ حمایت و پشتیبانی افراد، نهادها و سازمانهایی که حمایتهایشان برگزاری چنین جشنواره بزرگی را ممکن ساخته است؛ و بسیاری ویژهگی های دیگر، آشکار میکند که در پی سالها رخوت، افسردگی، بیتوجهی، توهم داشتن، نوستالژیک بودن، و در مجموع کاری نکردن، ایرانیان و ایرانی تبارهای پراکنده در جهان، به خود آمدهاند
همهی اعضای خانواده بزرگ «تیرگان»، که هر دو سال یکبار صادقانه و بیدریغ، عزم میکنند تا فرهنگ و هنر سرزمین و نیاکانشان را پلی سازند برای تبادلات میان فرهنگی، در بطن جامعهای رنگارنگ از فرهنگها و ملتهای گوناگون؛ همهی آنان که میکوشند تا گرد و غبارهای تیره و آلوده را از تصویر ساختگی و مخدوش شده ایران و ایرانی بزدایند؛ همهی آنان که به نسلهای بعدی مهاجران ایرانی ارزشهای فرهنگی- هنری سرزمین مادریشان را میآموزند و آنها را آماده میکنند تا حاملان این فرهنگ و هنر به آیندگان خود باشند؛ و همهی آنان که به نسلهای محروم شده و آسیب دیده سالهای بحرانی و تلخ سی و چند سال گذشته، امید فرداهایی روشن میبخشند؛ خدمتگذاران صدیق فرهنگ و هنر ایرانزمیناند
جشنواره تیرگان در آستانه برگزاری ششمین جشنواره، تبدیل به یک معیار و استاندارد شده است.
معیاری برای اندازه گیری میزان توجه و دلبستگی ایرانیان مهاجر به تاریخ و فرهنگ و هنر ایرانی و استانداردی برای فعالیتها و کوششهای فرهنگی ـ اجتماعیِ نسلهای بعدی ایرانیـان مهاجـر، در اینسو و آنسـوی کره خاک.
پیادهروهای تورنتو سالی ده روز به خیال میرسند
در نهایت، فستیوال تورنتو امسال میزبان چندین فیلم از کارگردانان ایرانی بود، از جمله فیلم دانهی انجیر معابد به کارگردانی محمد رسولاف و هفت روز ساخته علی صمدی احدی. همچنین فیلم هر کجا، هر زمان از میلاد تنگشیر و وقت بلوغ سهراب شهید ثالث در بخش سینمای کلاسیک به نمایش درآمد.
تلاش جمهوری اسلامی برای ترور ایروین کاتلر، وزیر پیشین دادگستری کانادا
در پی افشا شدن طرح توطئه ترور ایروین کاتلر وزیر اسبق دادگستری کانادا، نمایندگان پارلمان فدرال این کشور با رأی قاطع این توطئه که گفته میشود از سوی جمهوری اسلامی تهیه شده بود را محکوم کردند.
گروه متحد زنان ایرانی و افغان در کانادا چه میکنند؟
#بهار_بهزادی، فعال اجتماعی در امور زنان و عضو هیئت مدیره «گروه متحد زنان ایرانی و افغان»، در گفتگو با #پرژن_میرور از فعالیتهای این نهاد و همکاریهای مشترک زنان ایرانی و افغان در کانادا میگوید.
روز یادبود
مردم کانادا در یازدهمین ساعت از یازدهمین روز از یازدهمین ماه (ساعت یازده روز یازدهم نوامبر) با نصب گل شقایق روی سینه، یاد و خاطره چند هزار سرباز کانادایی که درجنگهای مختلف کشتهشدهاند را گرامی میدارند.
جشنواره بینالمللی فیلم دیاسپورا
هر سال در جشنواره بینالمللی فیلم دیاسپورا چندین فیلم با موضوعاتی در باره زندگی در دیاسپورا و تنوع رفتاری و فرهنگی به نمایش در میآید. فیلمهایی که برای نمایش در این جشنواره انتخاب میشود اغلب در جشنوارههای سینمایی بینالمللی یا جوایزی دریافت کردهاند و یا مورد توجه قرار گرفتهاند.
چرا گروه بزرگی از ایرانیان هوادار ترامپ هستند؟
از ۴۵ سال پیش تاکنون و از آغاز مناقشات سیاسی جمهوری اسلامی با آمریکا هرگز ایرانیان تا این حد به انتخابات ریاست جمهوری آمریکا توجه نداشتهاند. چرا؟
و چرا گروه بزرگی از ایرانیان درون و بیرون از ایران هوادار پیروزی دانلد ترامپ بعنوان رئیس جمهور آینده آمریکا هستند؟
انتخاب دانلد ترامپ برای آینده ایران و جنبش آزادیخواهی ایرانیان مفیدتر است یا انتخاب کامالا هریس؟